SQL یک زبان استاندارد برای دسترسی و دستکاری پایگاه داده می باشد.SQL مخفف سه کلمه (Structured Query Language) می باشد به معنای زبان ساختار یافته پرس و جو یا در واقع یک زبان استاندارد برای بدست آوردن اطلاعات لازم از پایگاه داده

در Sql Server به زبان ارتباط با پایگاه داده T-Sql گفته می شود که مخفف کلمه Transcate Structural Query Language می باشد و از طریق آن می توان با داده ها و جداول کار کرد.

 زبان T-Sql شامل ۴ نوع دستور می باشد :

• دستورات DML (Data Manipulation Language)
• دستورات DDL (Data definition language)
• دستورات DCL (Data control language)
• دستورات TCL (Transactional Control Language)

 آشنایی با دستورات DML

دستورات DML شامل دستوراتی برای کار با داده ها و دستکاری آنها می باشد. مهم ترین دستورات DML شامل موارد زیر می باشد :

1. Select
2. Delete
3. Update
4. Insert

نکته : در تمام دستورات DML به جز دستور Insert می توان از عبارارت شرطی (where) استفاده کرد.

آشنایی با دستورات DDL

دستورات DDL شامل دستوراتی برای کار با اشیای دیتابیس و ایجاد و حذف اشیای دیتابیس می باشد. از طریق این دستورات می توان ساختار دیتابیس را تغییر داد. بنابراین این دستورات برای کار کردن مستقیم با داده ها نیستند.

برخی از مهم ترین دستورات DDL شامل موارد زیر می باشد:

• ALTER STATEMENTS
• CREATE STATEMENTS
• DISABLE TRIGGER
• DROP STATEMENTS
• ENABLE TRIGGER
• TRUNCATE TABLE
• UPDATE STATISTICS

 

آشنایی با دستورات DCL

دستورات DCL دستوراتی هستند برای کار با Permission ها و برای گرفتن یا دادن دسترسی ها به کاربران و یا ایجاد و حذف نقش ها و …. از جمله مهم ترین دستورات DCL می توان به این موارد اشاره کرد:

• Grant
• Revoke
• Deny

 

آشنایی با دستوراتTCL

دستورات TCL هم دستوراتی جهت کار با Transaction ها می باشد. همانطور که می دانید به دلیل اینکه گاهی حجم اطلاعات و استفاده از آنها در Sql Server بسیار گسترده می شود نیاز به دستوراتی می باشد که بتوان تراکنش ها مختلف را مدیریت کرد. این دستورات شامل موارد زیر می باشد:

• BEGIN Transaction – opens a transaction
• COMMIT Transaction – commits a transaction
• ROLLBACK Transaction – ROLLBACK a transaction in case of any error